:: werk saam met die natuur en geniet 'n inspirerende en kreatiewe leefstyl ::
Sondag 28 September 2014
Die saadjie
Eendag lank, lank gelede was daar ‘n saadjie maar omdat dit ‘n klein enkel saadjie was, het niemand enige notisie geneem van die saadjie nie. Aangegryp deur ‘n gevoel van minderwaardigheid het die saadjie sy hele bestaan as onbelangrik beskou en heeltemal moed opgegee.
Maar eendag het die wind hom opgetel en genadeloos in ‘n oop veld onder die felle son geslinger. Die saadjie was verward, waarom sou die wind so iets aan hom gedoen het. Maar in plaas van antwoorde het hy net reënbuie en velle sonskyn ervaar in die oop veld.
Die dae het weke geword, die weke maande en die maande jare. Jare na die wind incident sien hy ‘n reisiger wat langs hom sit. “Dankie, tog vir dié. Ek het regtig die rus nodig,” hoor die saadjie die reisiger sê.
“Waarvan praat jy,?” vra die saadjie aan die reisiger wat hier teenaan hom sit. Hy het gedink die reisiger dryf die spot met hom. Gewis het hy opgemerk hoe baie mense hier teenaan hom kom sit – al hoe meer van hulle in die laaste paar jaar – maar niemand het nog so met die saadjie gepraat nie.
“Wie is dit?” vra die reisiger verskrik.
“Dit is ek. Die saadjie.”
“Die saadjie?” Die reisiger kyk na die reuse boom hier langs hom. “Jy maak seker ‘n grap? Jy is geen saadjie nie. Jy is ‘n boom. ‘n Reus van ‘n boom!”
“Regtig?”
“Ja,! Hoekom dink jy kom die mense om hier langs jou te sit?”
“Nou hoekom kom hulle in elk geval hier langs my sit?” vra die saadjie.
“Om jou lieflike skaduwee te ervaar! Moet my nie vertel jy het nie geweet dat jy gegroei het tog die reuse boom die afgelope jare nie?”
‘n Paar oomblikke gaan verby voordat die volle betekenis van die reisiger se woorde insit en hy die volle implikasies daarvan besef.
Die saadjie, nou ‘n volgroeide boom, dink ‘n oomblik en glimlag vir die eerste keer in sy lewe. Die jare van volgehoue marteling onder die felle son en die reën het uiteindelik vir hom sin begin maak.
“Aaaah! Dit beteken ek is nie meer die klein verswakte saadjie nie. Ek was toe nie bestem om ongemerk dood te gaan en net weg te kwyn nie. Ek was bestem om mense te stroop van hul vermoeidheid en hulle te verfris en te laaf in my skaduwee. Wow! Dit is nou ‘n lewe wat die moeite werd is om te leef!”
Soms is ons groei in die gees so stil dat ons dit nie eens opmerk nie, al wat ons sien is die beproewinge en die swaarkry – totdat iemand eendag in ons skaduwee kom sit en dankie sê vir die lafenis wat ons hul kon bied. Dan eens besef ons dat die beproewinge en swaarkry ons laat groei het sodat osn vir ander ook tot lafenis kan wees.
- Anoniem
.
Etikette:
die saadjie,
doringboom,
reisiger,
skaduwee
Donderdag 25 September 2014
Die winter is verby
Na die koue, lang winter, is dit tyd dat die natuur weer lewe kry. Die kort dae is nou langer en die perskebloeisels en groen gras begin oorneem. Van Lente was daar omtrent geen sprake nie en nou is dit Somer. Somer is buite-wees tyd. Sorgelose ure. Lang slenterstappe in die skemer se soeltes en ‘n braai onder gesellige sterre. Somer is groei – my kappertjies wat begin blom, vinkneste word gebou, klein voëltjies wat leer vlieg.
Somer het ook sy slegte kant. Dis ‘n tyd van lastige vlieë en muskiete, veral muskiete wat my hoenders byt en hoenderpokkies veroorsaak. Ek haat gifstowwe, maar vir muskiete en rotte het ek geen genade nie. Baie maal styg my irritasie vlakke saam met die temperatuur – enige iets hier oor 28℃ en ek sluit myself toe in my ateljee met die lugverfrisser op ‘n sterk 16℃. Stappies in die veld word gereël vir vroeg-oggend of skemer en die strand besoek ek net in die winter, wanneer die temperatuur gewoonlik so ‘n matige 23℃ is.
Maar somer is hier en ek verlustig my tóg in die heerlike warm weer, die lewegewende reëns and Moeder Natuur se skouspelagtige landskappe wat sy in somer optower.
::
Etikette:
kappertjies,
klein voëltjies,
somer,
winter,
winter is verby
Saterdag 06 September 2014
Afrikaans - Ons pragtige taal!
Ons pragtige taal verewig in digvorm, 'n herhinnering van ons oorsprong, van vergane dae en skoolbanke waar ons nie juis geϊnteresseerd was in watter digters wat gesê het nie... en soos jy aanstap in die lewe, kom 'n hunkering na wie-weet-wat, 'n erkenning van die nodigheid om in jou eie taal gehoor te word of te kan lees.
'n Engelssprekende vriendin vra my nou die dag hoe ek dit regkry om my ''g's'' so grof en maklik uit te spreek - sy kan net nie haar tong om ''Vereeniging'' of ''gratis'' kry nie - iets waaroor ek nog nooit nagedink het nie en dan besef 'n mens hoe jy jou moedertaal as vanselfsprekend aanvaar. Dit is so ingewortel in jou menswees dat jy maar net aanneem dat enigiemand anders die woorde ook dieselfde sal kan uitspreek. En enige taal of uitspraak kan tog aangeleer word deur genoeg oefening en repetisie.
En hoe máklik is dit tog net nie om verstrengel te raak in ander tale en in te meng met jou eie nie - bewys hiervan is die alledaagse Afrikaans wat ons meer en meer hoor - dis 'OK' om nie te 'worry' nie en ek wil net gou 'n bietjie 'makeup' aansit voor ek uitgaan. Hoe meer 'n mens dit hoor, hoe gemakliker word jy daarmee. Ek weet, ek is self een van hulle, getroud met 'n ''pommie'' en spandeer driekwart van my lewe deur Engels te praat - soms wil die Afrikaanse gedagte net nie kop uitsteek nie! En dan is dit gou woordeboek gryp ...
Maar ek dink dat dit elke Afrikaner (of énige nasie vir die argument) se plig is om sy taal so ver as moontlik suiwer te hou. Sleng het seker maar sy plek, maar ek ken 'n paar Afrikaners wat Afrikaans so suiwer as wat kan kom praat, en as hulle dit kan doen, dan hoekom nie almal nie? En ons hoef ook dan nie stemmig of outyds te klink nie en as almal dieselfde taal sou praat, sou niemand stemmig of ouderwets klink nie!
Riaan Cruywagen het in Maart 2007 by die bekendstelling van Anton Prinsloo se publikasie ''Sleng'' gesê, "Sleng kon nie op 'n meer geleë tydstip die lig gesien het nie. Of Anton maar net weens sy oplettende geaardheid die leemte in die mark raakgesien het, weet ek nie. Dalk is die weg gebaan toe die Taalkommissie in die jongste uitgawe van die AWS in 2002 die eerste keer aan Omgangsafrikaans erkenning verleen het, deur in 'n afsonderlike lys sowat 500 woorde op te neem wat gebruik word in "die Afrikaans wat moedertaalsprekers in gemoedelike omgang met mekaar praat". Hoe dit ook al sy – vir mense wat erns maak met hulle Afrikaanse taalgebruik, gaan Sleng 'n onontbeerlike plek in die boekrak inneem.
Engels is sonder uitsondering die wenner wanneer Afrikaans (of, wat dit betref, enige ander taal) daarmee deurspek, ontsier en verarm word. Ek hoor baie selde dat Engelssprekendes – hetsy in gemoedelike omgang met mekaar óf in formele kommunikasie soos nuusuitsendings of koerantberigte – vreemde invloede in hulle taalgebruik duld. Indien daar by hulle sprake is van 'n soort taal-meerderwaardigheid, vra ek myself af waarom óns dan bereid is om 'n minderwaardige of ondergeskikte plek in te neem? Lê dit aan ons onderwysstelsel, word daar tuis nie meer aan ons kinders die beste voorbeeld gestel nie, of is die media daarvoor aanspreeklik? Moet my nie verkeerd verstaan nie – ek is ontsettend dankbaar dat Afrikaans van sy beklemmende borsrok bevry is.''
Ek het ook op hierdie aanhaling by www.oulitnet.co.za afgekom :
“An English-only, or even an English-mainly, policy necessarily condemns most people, and thus the country as a whole, to a permanent state of mediocrity, since people are unable to be spontaneous, creative and self-confident if they cannot use their first language”
- Dr Neville Alexander
— ‘Where English can Serve but not Empower.’
Nog iets ouliks en handigs wat jy by www.oulitnet.co.za kan aflaai (ja, dis reg, aflaai!) is die A - Z van Afrikaanse rekenaar- en internetterme - maak die lewe nou baie maklik en hoef 'n mens nie meer skuldig te voel as jy ontsper, enkodeer, versper, eksporteer of jou beller gebruik nie!
Nou ja, daar het jy dit - ''om te sleng of nie te sleng ...''
.
Teken in op:
Plasings (Atom)